Blog #7, Herkenbaarheid.

Blog #7: Herkenbaarheid

Een riem is niet zomaar een accessoire, het vertelt een verhaal, en soms heeft een riem een bijzonder verhaal van hoe hij herkend wordt.

Het mooiste verhaal hierover vond ik wel wat zich afspeelde tijdens het maken van de riemen. Zoals bij veel ambachten gaat er wel eens iets mis, en zo ook in het begin met het stikken van de riemen en het rondtrekken van een geultje voor het garen. We maken namelijk een groef waar het stiksel in komt te liggen, zodat het een beetje bescherming heeft. Het stiksel valt dan iets dieper in de riem in plaats van er bovenop. Dit was iets dat niet altijd perfect liep, en op een gegeven moment keurde ik een riem af. Ik zei tegen mijn partner Ninon: “Deze kunnen we niet verkopen.”

Bescheiden vroeg ze toen of zij de riem dan mocht gebruiken. Er viel een lange stilte, maar ze is onderdeel van het 1665 team en dus hoort deze riem ook bij de KorpsRiem. Ik zei: “Okay dan, maar met je eigen logo.” Zo gezegd, zo geschied.

Een tijdje later gaf Ninon weer les in het maken van paardenzadels, en tot haar verrassing kwam een cursist op haar aflopen en vroeg: “Is dat een KorpsRiem?”

Ja, antwoordde Ninon, “Hoe weet je dit?”

De cursist antwoordde: “Nou, een collega heeft die riem dagelijks om en is daar nog steeds trots en blij mee.”

Wat geweldig om te horen dat zelfs een buitenstaander een KorpsRiem al herkent! Het is duidelijk dat deze riemen meer zijn dan alleen een accessoire; ze worden een begrip in Nederland. Het doet me goed om te weten dat mensen er trots op zijn en dat de riemen een betekenis hebben die verder gaat dan alleen het dragen van een mooi product.

Dat is nu precies wat ik met 1665 wil bereiken: herkenbaarheid, trots, en verbinding.

4o mini